ഓര്മ്മപ്പൂക്കളില്
മഞ്ഞു പൊഴിയുന്നുണ്ട്.
മരണം പോലെ
കറുത്ത പൂക്കളില്
മഞ്ഞുതുള്ളികള്
നിന്റെ പേരെഴുതുന്നു.
മൂന്നാംപക്കത്തിലും
കരക്കണയാതിരുന്ന നിന്റെ...
വിചിത്ര നാമത്തില്
ആര്ത്തലച്ചു വന്ന മരണം.
കര കവിഞ്ഞ ശവങ്ങള്,
ചിതറിയ വീടുകള്,
അലയുന്ന കുട്ടികള്,
ശപിച്ചു തുപ്പിയ
പാതി ജീവനായി ഞാനും..
ദുരിതം പെയ്തു
തീരാത്ത വര്ഷങ്ങള്..
കടലെടുത്തു പോയ
ആ റിസോർട്ടിന്നടുത്തു
ഞാനിന്നലെ വീണ്ടും പോയി,
അവശേഷിപ്പുകളില്
ഒരു മെഴുകുതിരി വെച്ചു.
നിനക്ക് വേണ്ടി മാത്രമല്ല,
കടല് മായ്ച്ചു കളഞ്ഞ
ജീവിതങ്ങള്ക്കെല്ലാം...
ഓര്മ്മപ്പൂക്കളില്
ഇപ്പോഴും
മഞ്ഞു പൊഴിയുന്നുണ്ട്...